May Abdalla tworzy doświadczenia immersyjne. Jest także współtwórczynią wielokrotnie nagradzanego studia Anagram, wykorzystującego w swoich projektach interakcje fizyczne oraz najnowsze technologie, budując intymny kontakt odbiorcy z opowiadaną historią. W swojej twórczości Abdalla skupia się na szeregu współczesnych problemów, poczynając od technik nadzoru przez władzę, fake news po nasz stosunek do zdrowia psychicznego.

Jej najnowszy projekt The Collider, łączący teatr immersyjny z technologią VR, miał swoją premierę na festiwalu Tribeca. The Collider otrzymał również nagrodę Best Immersive Art Award na festiwalu Sandbox, odbywającym się w Chinach.

Chris Lavis i Maciek Szczerbowski (współpracujący pod szyldem Clyde Henry Productions) są reżyserami i animatorami, mającymi na koncie nominację do Oscara. Ich film z 2007 r. (wyprodukowany przez NFB) otrzymał kilka nagród podczas festiwalu w Cannes oraz był nominowany do Oscara w kategorii najlepszy krótkometrażowy film animowany.

W 2010 r. twórcy wyreżyserowali filmową adaptację książki dla dzieci autorstwa Maurice Sendak, zatytułowaną Higglety Pigglety Pop!. W filmie wyprodukowanym przez Spike’a Jonze, Vincenta Landaya oraz Marcy Page (NFB) zagrała m.in. Meryl Streep. Za swoją pracę przy filmie fabularnym Guya Maddina z 2015 r. pt. The Forbidden Room (wyprodukowanym we współpracy z NFB) otrzymali nagrodę Canadian Screen Award za najlepszą reżyserię artystyczną.

Reżyser teatralny, operowy i filmowy. Absolwent Wydziału Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Zadebiutował „Bzikiem tropikalnym” według Stanisława Ignacego Witkiewicza (prod. Teatr Rozmaitości, 1997). Twórca wielu spektakli teatralnych, takich jak: „Magnetyzm serca” na podstawie (prod. Teatr Rozmaitości, 1999) „Doktor Faustus" (koprod. Teatr Polski we Wrocławiu, Hebbel-Theatre w Berlinie, projekt THEOREM, 1999), „Książę Myszkin” (prod. Teatr Rozmaitości, 2000), „Niezidentyfikowane szczątki ludzkie” (prod. 1998, Teatr Dramatyczny w Warszawie), „4.48 Psychosis” (koprod. Teatr Rozmaitości, Teatr Polski w Poznaniu, 2005), „Między nami dobrze jest” (koprod. TR Warszawa i Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie, 2009), „2007: Macbeth" (prod. TR Warszawa, 2005), „T.E.O.R.E.M.A.T” (prod. TR Warszawa, 2009), „Druga kobieta" (prod. TR Warszawa, 2014), „Męczennicy” (prod. TR Warszawa, 2015). Wśród zrealizowanych przez Grzegorza Jarzynę oper znalazły się m. in. „Gracz" (prod. Opera de Lyon, 2009), „Dziecko i czary” (prod. Bawarska Opera Narodowa), „Karzeł” (prod. Bawarska Opera Narodowa, 2011) czy „Giovanni" (prod. 2006). Jego przedstawienia były wielokrotnie wystawiane na festiwalach i teatrach na całym świecie, m. in. w Awinionie, Edynburgu, Moskwie, St. Petersburgu, Jerozolimie, Berlinie, Monachium, Wiedniu, Sztokholmie, Londynie, Dublinie, Astanie, Bukareszcie, Nowym Jorku, Toronto, Los Angeles, Wellington, Pekinie i Hongkongu.

W 2015 roku miała miejsce premiera filmu Grzegorza Jarzyny „Między nami dobrze jest", zrealizowanego w koprodukcji TR Warszawa i Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Film był prezentowany na wielu festiwalach filmowych oraz w ramach pokazów specjalnych na całym świecie.
Do najnowszych spektakli Jarzyny należą m.in. „Inni ludzie” – zrealizowany przez kolektyw artystyczny partycypacyjny spektakl na podstawie najnowszej powieści Doroty Masłowskiej (prod. TR Warszawa, 2019), „Dwa miecze” (prod. Beijing Propel Performing Arts&Media Co., Ltd. Shanghai Theatre Academy, TR Warszawa, 2018), czy „G.E.N” (prod. TR Warszawa, 2017) oraz „G.E.N VR”, czyli pierwsze na świecie Cinematic VR z udziałem publiczności (prod. TR Warszawa, Instytut Adama Mickiewicza, Mimo.ooo VR, 2018). Ta unikatowa na skalę światową produkcja została pokazana na Międzynarodowych Spotkaniach Sztuk Performatywnych TPAM 2018 w Yokohamie i na 2018 Segal Center Film Festival on Theatre and Performance w Nowym Jorku.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. nagrody Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla Polski na świecie (2002), Złotego Orderu z okazji 300-lecia St. Petersburga (2004), Paszportu Polityki w kategorii teatr za 1998 rok, Lauru Konrada (1999), Nagrody im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera (1999, 2009), nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2010), nagrody specjalnej za całokształt dorobku artystycznego 15. Festiwalu Komedii - festCO w Bukareszcie (2018). W 2007 roku za spektakl „Medea” zrealizowany w 2006 roku w wiedeńskim Burgtheatre otrzymał NESTROY-Preis - jedną z najbardziej prestiżowych nagród teatralnych obszaru niemieckojęzycznego.

Od 1998 roku zastępca dyrektora TR Warszawa (dawnego Teatru Rozmaitości) ds. artystycznych, w latach 2006-2012 pełnił funkcję dyrektora naczelnego teatru. Jest twórcą profilu artystycznego i liderem zespołu TR Warszawa. W ciągu ponad dwudziestu lat kierowania teatrem zbudował jego markę i wysoką pozycję w krajowym i światowym obiegu artystycznym. Pod jego kierunkiem TR Warszawa stał się miejscem artystycznych eksperymentów i twórczego rozwoju.

Doktor, adiunkt w Katedrze Filologii Angielskiej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, specjalista w zakresie współczesnego dramatu brytyjskiego. Krytyk teatralny (Teatr, Didaskalia, Chimera). Współtwórca bloga Jawne Sny, zajmującego się problematyką gier wideo i ich związków z pozostałymi gałęziami kultury. O grach pisywał m. in. w Przekroju, na Dwutygodniku i w Magazynie PIXEL.