Program konferencji

17 października 2019 r.

Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej
ul. Bohomolcia 6


9:00-10:00

Rejestracja, kawa


10:00-11:00

Otwarcie konferencji i wykład otwarcia

Janina Prudenko

Archiwizując sztukę zdigitalizowaną. Wyzwania i perspektywy

Janina Prudenko przedstawi i uporządkuje najważniejsze wyzwania stojące dziś przed twórcami archiwów i badaczami sztuki zarówno cyfrowej, jak i zdigitalizowanej, odnosząc się do własnych doświadczeń. Następnie zaproponuje odpowiednie wektory strategiczne rozwoju branży, która dopiero stawia pierwsze kroki na Ukrainie.Janina Prudenko, doktor nauk filozoficznych, adiunkt Katedry Historii Sztuki Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki, kuratorka Otwartego Archiwum Ukraińskiej Sztuki Mediów http://mediaartarchive.org.ua, autorka książki Kibernetyka w naukach humanistycznych i sztuce w ZSRR (Moskwa 2019).


11:00-11:15

Przerwa kawowa


Blok 1: Jak archiwizujemy


11:15-11:35

Sonia Wronkowska - Biblioteka Narodowa

Prezentacja i case study projektu Polona

Polona to wieloletni projekt Biblioteki Narodowej Polski. Jest to największa i najbardziej innowacyjna biblioteka cyfrowa w Polsce, która obecnie służy różnym polskim instytucjom jako platforma do udostępniania zasobów cyfrowych. Całkowita liczba obiektów cyfrowych wynosi prawie 3 miliony i rośnie codziennie średnio o 2000 obiektów. Pierwsza jej wersja została wdrożona w 2006 roku i od tego czasu została znacznie zmodernizowana dwukrotnie – w 2013 i 2017 roku.
Biblioteka Narodowa zapewnia wysokiej jakości wersje cyfrowe swoich zasobów, dzięki czemu korzystanie z obiektu cyfrowego w Polonie jest często bardziej efektywne niż korzystanie z obiektu fizycznego. Polona korzysta z technologii IIIF oraz Deep Zoom i kompatybilnego viewera – skastomizowanej wersji Open Seadragon. Polityka Polony jest wyjątkowo otwarta – wszystkie dokumenty należące do domeny publicznej można pobrać bezpłatnie w najwyższej jakości i nie ma ograniczeń co do ich ponownego wykorzystania. Utrzymywane są wysokie standardy digitalizacji, a interfejs biblioteki cyfrowej jest ciągle udoskonalany zgodnie z potrzebami użytkowników i postępem technologicznym. Finansowany przez Unię Europejską projekt Patrimonium, prowadzony obecnie przez Bibliotekę Narodową, ma na celu udostępnienie 1 miliona obiektów z największych bibliotek w Polsce: Biblioteki Narodowej i Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jednym z założeń tego projektu jest rozwój Polony, zmiany w zakresie UI i UX, przede wszystkim zwiększenie jej dostępności i interoperacyjności. Kolejny pilotażowy projekt Biblioteki Narodowej eksploruje możliwości zastosowania sztucznej inteligencji w rozpoznawaniu wzorców i ekstrakcji danych z cyfrowych zbiorów bibliotecznych.

Sonia Wronkowska — kierownik Pracowni Rozwoju Polony w Zakładzie Zbiorów Cyfrowych Biblioteki Narodowej, koordynator Polskiego Centrum RISM w Bibliotece Narodowej oraz członek międzynarodowego komitetu koordynacyjnego RISM. Z wykształcenia muzykolog, obecnie studiuje informatykę na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie i bierze udział w projektach badawczych z zakresu cyfrowej humanistyki.


11:35-11:55

Anton Usanov

Połtawska sztuka lat 90. a archiwizacja

Zajmując się badaniami nad połtawską sztuką nieformalną, zaczynaliśmy od poszukiwań zwykłych dzieł materialnych, które mogłyby poświadczyć „autentyczność” zjawiska i dostarczyć przekonujących dowodów na realność wydarzenia. Odnaleźliśmy sporo artefaktów, ale zrozumieliśmy, że przedmiot materialny nie jest głównym celem tych artystów, którzy przez cały czas tworzyli mity, historie, ukrywali się za zmyślonymi maskami nieistniejących postaci etc. Ich cel wykraczał daleko poza granice zwykłego wytwarzania przedmiotów. Najpierw ich intencje realizowały się w domenie folkloru poprzez szerzenie plotek i mitów, natomiast wraz z nadejściem technologii ich poszukiwania nareszcie znalazły właściwe medium. W tym miejscu zaczęła się ich praca ze sztuka mediów i realizacja idei o iluzoryczności świata. Tworzyli wirtualne postacie, układali dla nich historie. W konsekwencji znaleźliśmy dość dużo filmów wideo z rozbudowaną siecią postaci oraz wątków fabularnych.
Badacz w takiej sytuacji staje przed wyzwaniem: co robić z odnalezionym archiwum, które zostało stworzone przez artystę w internecie, ale obecnie jest marginalizowane i nikt im się nie opiekuje? Z jednej strony, archiwum należy poddać systematyzacji i przenieść na inne nośniki w celu jego zachowania. Z innej zaś strony, dla artystów, którzy bronili idei płynności, krótkotrwałości, iluzoryczności istnienia samych siebie oraz własnych dzieł, śmierć – zarówno ich, jak i ich dzieł – miałaby być logicznym zakończeniem całego „projektu”. Dlatego, podejmując ten dialog z pozycji „pamięci”, badacz nieodwracalnie przyczynia się do porażki artysty i jego ideologii.

Anton Usanow — kurator, badacz połtawskiej sztuki mediów. W 2014 r. uzyskał stopień magistra na wydziale filozoficznym Charkowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Karazina. Od 2017 r. jest kuratorem Centrum Sztuki Jump (Połtawa).


11:55-12:15

Кateryna Jakovlenko i Kateryna Lazarevych - Pinchuk Art Center

Platforma Badawcza Pinchuk Art Center

Platforma Badawcza jest otwartą przestrzenią dla kształtowania poglądów, badań i dialogu, założona przez PinchukArtCentre w lutym 2016 roku. Powołana jest do tworzenia żywego archiwum współczesnej sztuki ukraińskiej z okresu od lat 80. XX w. do naszych dni. Zadaniem Platformy Badawczej jest zachowanie, katalogizacja i analiza zgromadzonej informacji.
Dzięki współpracy różnych instytucji i wsparciu osób prywatnych, które udostępniają własne archiwa oraz mało znane zasoby, baza gromadzi coraz więcej materiałów. Za pośrednictwem badań, wystaw i programów edukacyjnych Platforma Badawcza daje fundamenty do dalszej analizy i poznawania poszczególnych praktyk artystycznych, zachęca do nowych interpretacji i ponownego przyswajania najnowszej historii sztuki ukraińskiej.
Na bazie badań i archiwum są organizowane wystawy (dotąd odbyło się 6), na stronach internetowych są publikowane artykuły i wywiady z uczestnikami ważnych w kontekście ukraińskiej sztuki współczesnej wydarzeń, są wydawane książki (dotąd wydano 3 – ukraińska i angielska wersje książki „Parkomuna. Miejsce. Wspólnota. Zjawisko” oraz „Dlaczego w sztuce ukraińskiej są wielkie artystki plastyczki”).

Kateryna Jakowłenko — pracowniczka Platformy Badawczej w ramach PinchukArtCentre, dziennikarka kulturalna, publikuje w wydawnictwach internetowych SupportYourArt, Bird in Flight oraz LB.UA, opracowała książkę Dlaczego w sztuce ukraińskiej są wielkie artystki (2019). Jej doświadczenia zawodowe związane są ze sztuką współczesną, krytyką kultury wizualnej, edukacją oraz dziennikarstwem. Do głównych tematów jej badań należą aspekt genderowy sztuki wizualnej, „kobiece spojrzenie” na wojnę, ukazanie przemocy w sztuce, pamięć oraz krajobrazy kulturowe. Pracuję nad doktoratem na temat Rola nowych mediów w tworzeniu i transformacji wizerunku Donbasu. Wcześniej pracowała w projekcie „Donbaskie studia” Fundacji Izolacja, gdzie rozwijała tematy związane z dziedzictwem kulturowym miast przemysłowych.

Kateryna Łazarewycz — archiwistka Platformy Badawczej w ramach PinchukArtCentre, kulturoznawczyni, absolwentka wydziału filozoficznego Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki. Wcześniej była mediatorką i stażystka Platformy Badawczej w ramach PinchukArtCentre.


12:15-13:00

dyskusja z uczestnikami bloku I

moderacja Piotr Rydzek

Piotr Rydzek — specjalista do spraw digitalizacji dziedzictwa kulturowego. Zawodowo związany z firmą Microbox GmbH. Uczestniczył w kilkudziesięciu projektach digitalizacyjnych na całym świecie, m.in. w Kanadzie, Chinach i Indiach. W tym roku koordynował dostawę 19 specjalistycznych skanerów dziełowych book2net dla Biblioteki Narodowej w Warszawie w ramach projektu Patrimonium, którego celem jest m.in. powiększenie zbiorów biblioteki cyfrowej POLONA. Zajmuje się marketingiem, organizuje szkolenia i świadczy doradztwo w zakresie doboru sprzętu skanującego (2D, 2.5D, 3D) oraz fotografii multispektralnej.


13:00-14:30

Przerwa obiadowa


Blok II - Jak wykorzystujemy zasoby


14:30-14:50

Piotr Wrona - Instytut Adama Mickiewicza

Mapa Kompozytorów Polskich

Mapa Polskich Kompozytorów to multimedialny projekt, którego celem jest prezentacja pełnego obrazu polskiej muzyki XX i XXI wieku. Przejrzyście skonstruowana siatka powiązań, pozycjonuje twórców w kontekście czytelnie zdefiniowanych nurtów światowej kultury. Graficzny sposób prezentacji danych umożliwia poznanie wzajemnych wpływów i inspiracji między kompozytorami. MPK zbiera rozproszone źródła internetowe dot. polskiej muzyki współczesnej oraz odsyła do projektów realizowanych przez polskie instytucje, co ułatwia zagranicznym twórcom i melomanom dostęp do tych zasobów.

Piotr Wrona — ekonomista, marketingowiec, PRowiec od ponad 10 lat zajmujący się realizacją projektów na arenie międzynarodowej dla klientów korporacyjnych. Od 2013 roku związany na stałe z polską agendą rządową, instytucją kultury - Instytutem Adama Mickiewicza, gdzie między innymi współpracuje przy projekcie cyfrowym - Mapa Polskich Kompozytorów (mapofcomposers.pl).


14:50-15:10

Ewa Korzeniowska - Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny

Powtórne wykorzystanie materiałów cyfrowych w instytucjach kultury

W jaki sposób w FINA pojawił się pomysł, żeby zająć się zagadnieniem wykorzystania, w tym ponownego wykorzystania, zasobów cyfrowych w edukacji oraz przez instytucje kultury? Ewa Korzeniowska zaprezentuje najważniejsze przykłady prowadzonych przez FINA projektów, wraz z praktycznymi wskazówkami, jak można stworzyć podobne działania we własnej instytucji. Odniesie się także do aspektów prawnych dotyczących reuse w kontekście działań w przestrzeni szkoły i instytucji kultury. Opowie także o wyzwaniach jakie napotkała FINA wykorzystując swoje zbiory w projektach edukacyjnych.

Ewa Korzeniowska — starsza specjalistka ds. badań i rozwoju w Filmotece Narodowej – Instytucie Audiowizualnym. Filozofka i kulturoznawczyni, absolwentka podyplomowych studiów z zarządzania projektami. Realizuje projekty edukacyjne z zakresu edukacji medialnej i udostępniania zasobów instytucji kultury. Autorka koncepcji czterech publikacji FINA dotyczących reuse w edukacji i w instytucjach kultury. Koordynatorka wielu konferencji, warsztatów, seminariów. Współautorka publikacji "Model edukacji medialnej, informacyjnej i cyfrowej".


15:10-15:30

Ołeksandr Teliuk — Narodowe Centrum Ołeksandra Dowżenki

Media sztuki jako niekonwencjonalna forma archiwum

„Zwrot historyczny” w sztuce współczesnej i kinematografii ukierunkował artystów(-tki) i reżyserów(-ki) na pracę ze zbiorami archiwalnymi i muzealnymi. Projekty artystyczne coraz częściej zaczęły poruszać tematy pamięci zbiorowej i poddawać ponownej refleksji narracje historyczne. Wystawy artystyczne i projekty internetowe entuzjastycznie zajęły się tworzeniem własnych zasobów archiwalnych wykraczających poza oficjalne nazewnictwo. Z kolei wizualne dokumenty archiwalne zaktywizowały filmowy gatunek found footage. W tej nowej rzeczywistości archiwa, biblioteki oraz muzea otrzymały szansę na odpowiedź w postaci hipotetycznego „zwrotu ku współczesności”. Czy jednak potrafią go dokonać?

Ołeksandr Teliuk — starszy filmoznawca Narodowego Centrum Ołeksandra Dowżenki, redaktor, artysta.


15:30-15:50

Krzysztof Żądło - New Amsterdam

Jak tworzyć zajmujące narracje i opowiadać historie korzystając z technologii i multimediów?

Technologia stwarza nam nieograniczone niemal możliwości, umożliwia łączenie rzeczywistości fizycznej z wirtualną - ale to tylko narzędzie, które pomaga wydobyć emocje i podkreślić przekaz, czyli to co jest najważniejsze w każdej ekspozycji. Podczas wystąpienia opowiemy o rozwiązaniach związanych z digitalizacją zasobów kultury, a także o tym, jak tworzyliśmy multimedialne i angażujące ekspozycje narracyjne oraz kreowaliśmy doświadczenia zwiedzających tworząc, interaktywne projekty dla muzeów i centrów nauki.
New Amsterdam już od dekady zajmuje się tworzeniem i realizacją narracyjnych koncepcji wystawienniczych, jak i interaktywnym storytellingiem. Tworzy scenariusze ekspozycji i ścieżek zwiedzania, projektuje oprawę scenograficzną, jak i instalacje AV. Prace zespołu New Amsterdam zobaczyć można w wielu muzeach i centrach nauki m.in, w Podziemiach Rynku w Krakowie, Centrum Poznawczym przy Hali Stulecia we Wrocławiu, Centrum Nowoczesności Młyn Wiedzy w Toruniu, Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, Muzeum Emigracji w Gdyni, Muzeum 2. Wojny Światowej, Muzeum Browaru w Żywcu czy wrocławskim HYDROPOLIS.

Krzysztof Żądło
Head of International Relations w firmie New Amsterdam


15:50-16:30

dyskusja z uczestnikami bloku 2

moderacja Olga Balashova

Olha Bałaszowa — doktor nauk filozoficznych, zastępczyni generalnego dyrektora ds. rozwoju Narodowego Muzeum Sztuki Ukrainy, kuratorka, prowadząca wykładów publicznych. Członkini grupy roboczej pracującej nad utworzeniem państwowego muzeum sztuki współczesnej. Zainteresowania naukowe: sztuka współczesna, sztuka ukraińska okresu radzieckiego, styk sztuki i neuronauk.


Blok III - O czym opowiadamy


16:30-16:45

Jakub Wróblewski - Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie / Wydział Sztuki Mediów / Katedra przestrzeni wirtualnej / Pracownia 3D i Zdarzeń Wirtualnych

Pamięć w projektach immersyjnych. Wyzwania i tendencje w działaniach artystycznych vs wirtualna rzeczywistość

Najistotniejsze działania immersyjne powstają na styku dyscyplin. Wymykają się one kategoryzowaniu i segregowaniu, a ich charakter wynika z badań nad percepcją odbiorcy oraz składowych konstytuujących doświadczenie, takich jak rodzaj iluzji, ucieleśnienia, poczucia sprawstwa, jak i afordancji. Kluczowe jest badanie zagadnienia immersji i jej poziomu. Prace wykorzystujące archiwa mogą przybrać różne formy — filmów 360, symulatorów 3d (z wykorzystaniem silników gameingowcych, modelowania 3d, fotogrametrii, skanowania 3d) symulacji, rzeczywistości wirtualnej i rozszerzonej, projektów site-specific, instalacji oraz działań audialnycyh. W wystąpieniu omówione zostaną wybrane realizacje, koncepcje oraz problemy określenia autorskiej propozycji estetyki — zarówno wizualnej, audialnej. Ponadto zostanie poruszony temat nowych modeli interakcji w kontekście archiwów oraz pracy z materiałami przechwyconymi i pozyskanymi.

Jakub Wróblewski — artysta interdyscyplinarny, reżyser, operator. Doktor habilitowany i adiunkt na Wydziale Sztuki Mediów ASP w Warszawie. Zajmuje się immersyjnym storytellingiem, filmem interaktywnym, narracją audiowizualną, teorią filmu, graficznymi strukturami narracyjnymi oraz projektami art and science. Jednym z jego projektów jest realizacja VR inspirowana prywatnym archiwum jego rodziny.
Prowadzi dyplomującą Pracownię 3D i Zdarzeń Wirtualnych II / WSM / WWA, jest współzałożycielem Open Labu Systemy Narracyjne i twórcą interaktywnej adaptacji ostatniej powieści Jamesa Joyce’a - First We Fell Then We Fall (współpraca z dr. hab Katarzyną Bazarnik), twórca gramatyki wizualnej w najnowszym filmie Jaśminy Wójcik - Symfonia Fabryki Ursus.


16:45-17:00

Marta Malinowska - Different Tales

Wanderlust Travel Stories

Wanderlust Travel Stories to gra komputerowa o podróżowaniu oparta o różnorodne archiwa, w tym osobiste wspomnienia jej twórców, zdjęcia oddalonych miejsc, dobre dziennikarstwo oraz książki podróżnicze. Wszystko to zostało połączone w serię interaktywnych podróży, w których fikcyjne postacie zderzają się z aż nazbyt realnymi problemami świata i pozwalają mu siebie zmienić. Gra pokazuje, w jaki sposób przemysł gier komputerowych może zmienić materiał dokumentalny w fascynujące opowieści, zmieniające się z każdym przejściem przez grę.

Marta Malinowska — pisarka, performerka, projektantka i antropolożka. Najbardziej interesuje się różnymi sposobami, w które ludzie opowiadają sobie nawzajem historie i wchodzą z nimi w interakcje. Wśród jej doświadczeń znalazły się m.in. wyreżyserowanie musicalu, podróż autostopem przez Europę, pokazy tańca z ogniem i wydanie powieści fantasy. Jest współautorką gry Wanderlust Travel Stories będącej debiutancką produkcją studia Different Tales.


17:00-17:15

Łukasz Kozak

Projekt Upiór

Co powiecie na to, że historie o wampirach wcale nie są pomysłem Brama Stokera, tylko powstały dawno temu na polsko-ukraińskich pograniczu? A co na to, że prawdziwy wampir wcale nie był bladym arystokratą pijącym krew niewinnych dziewcząt, tylko najczęściej chłopem, który nie mógł zaznać po śmierci spokoju i dokuczał swoim sąsiadom? A co więcej, że ukraińskie upiory i polskie strzygi wywołały żywą dyskusję wśród uczonych w XVII i XVIII wieku?
Projekt Upiór poprowadzony w 2018 roku dla Instytutu Adama Mickiewicza miał na celu zebranie źródeł dotyczącej słowiańskiej ludowej demonologii ze zdigitalizowanych materiałów dostępnych w bibliotekach cyfrowych. Efekty przeszły oczekiwania, a zgromadzone materiały mogą stać się niesamowitym źródłem inspiracji dla twórców. Bogate imaginarium fantastycznych postaci, takich jak Strzygoń, Wampir, Upiór, Zmora czy Odmieniec, a także egzotycznych z dzisiejszej perspektywy rytuałów i guseł to niemalże gotowy materiał na nową opowieść. W trakcie prezentacji dowiecie się, gdzie znaleźć te wyjątkowe skarby kultury ludowej i jak można je wykorzystać.

Łukasz Kozak — mediewista, redaktor biblioteki cyfrowej Polona, twórca najpopularniejszych w sieci przeglądów zbiorów zdigitalizowanych (m.in. Discarding Images i Stare obrazki ze zwierzętami). Autor promocyjnego sukcesu Polony (nominacja do nagrody „Gwarancje Kultury” 2015), prelegent na konferencji TEDxWarsaw 2014. Współpracował z licznymi instytucjami kultury i placówkami naukowymi w zakresie mediów, technologii i wykorzystania zasobów cyfrowych. Od 2017 roku kurator programu muzycznego Festiwalu Nowe Epifanie. W Programie 2 Polskiego Radia, współprowadzi pierwszą polską audycję mediewistyczną Kryzys wieku średniego. Autor licznych prac naukowych i popularyzatorskich, recenzent wykonań i nagrań muzyki dawnej, wykładowca. Związany z Biblioteką Narodową, ściśle współpracuje z Zakładem Zbiorów Cyfrowych.


17:15-17:30

Ołeksij Furman - New Cave Media

Aftermath VR: Euromajdan

Aftermath VR: Euromajdan jest immersyjnym doświadczeniem dokumentalnym opowiadającym o tragicznych wydarzeniach z 20 lutego 2014 r. Jego twórcom zależało, by w ręce widza trafiła pełna, zgodna z faktami historia, w minimalnym stopniu wykorzystująca spekulacje na temat rzeczywistych wydarzeń. W tym celu wykonali fotogrametryczny skan centrum Kijowa. Szczegółowo odtworzyli wizualne materiały archiwalne, udostępnione przez pojedyncze osoby oraz media. Przeprowadzili także wywiady ze świadkami wydarzeń. Dzięki temu widzowie mają możliwość przejścia dokładnie tą samą trasą, co protestujący tego dnia Ukraińcy.

Ołeksij Furman jest ukraińskim wizualnym storytellerem, absolwentem Szkoły Dziennikarstwa Uniwersytetu Missouri i współzałożycielem kijowskiego studia New Cave Media zajmującego się immersyjnym opowiadaniem historii.
W swoich pracach ukazywał rewolucję Euromajdanu z 2013/2014 roku, aneksję Krymu oraz trwającą na wschodzie Ukrainy wojnę. Za zdjęcia ze strefy konfliktu dostał nagrody w konkursach Pictures of the Year International, National Press Photographers Association, PDN Photo Annual oraz Nagrodę Bayeux-Calvados dla zdjęć wojennych. Jego prace ukazały się m.in. w „Time”, „The New York Times”, „The Washington Post”, Al Jazeera America, „The Guardian”, „De Standaard” oraz „Financial Times”.
Przez dwa lata Ołeksij fotografował ciężko rannych ukraińskich żołnierzy powracających do domu. Powstały w wyniku tego projekt “Życie po zranieniu” dostał Nagrodę Główną konkursu IAFOR Documentary Photography Award.
Premiera autorskiego projektu wytwórni New Cave Media - Aftermath VR: Euromaidan- miała miejsce w marcu 2019 r. na Międzynarodowym Festiwalu Filmów o Prawach Człowieka Docudays UA w Kijowie. Projekt dostał nagrodę Open Frame na festiwalu filmowym goEast w Wiesbaden oraz był nominowany do nagrody Best Digital Experience Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych Sheffield Doc/Fest.


17:30-18:30

dyskusja z uczestnikami bloku 3

moderacja Anna Desponds

Anna Desponds — kuratorka, na konferencji Digital Cultures odpowiada za program związany z cyfrowym opowiadaniem i immersyjnymi mediami. W magazynie dwutygodnik.com współprowadzi podkast „Odbiornik” poświęcony sztuce, technologii i sztuce życia z technologią. Od ponad dziesięciu lat projektuje i organizuje międzynarodowe wydarzenia, które gromadzą twórców i pasjonatów mediów audiowizualnych i cyfrowych. Konsultuje i tworzy strategie polskich i zagranicznych instytucji związane z projektami interaktywnymi.
Jest jedną z założycielek Fundacji Pełne Zanurzenie i organizatorek sieci StoryCode Warsaw – polskiego oddziału międzynarodowej społeczności skupiającej twórców nowych narracji w ponad 20 miastach na świecie. Jako dziecko chciała zostać antropolożką i jej się udało. Pracuje w Warszawie i w Berlinie.


Międzynarodowy Dzień Kina Domowego w Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej

18 października 2019 r.

Miejskie Archiwum Medialne prowadzone przez Centrum Historii Miejskiej już po raz czwarty organizuje Dzień Kina Domowego oraz Dni Otwarte w celu dotarcia do nagrań filmowych przechowywanych w zbiorach prywatnych i ich bezpłatnej digitalizacji. Tegoroczna edycja będzie odbywała się w ramach Konferencji Międzynarodowej Digital Cultures Lviv, która skupi się wokół tematyki żywych archiwów. Tradycyjnym pokazom domowych nagrań będą towarzyszyły wykłady na temat specyfiki gatunków, praktyk i formatów kina i wideo wernakularnego.

17:00

Julija Kowałenko

Ukraińskie kino domowe czasów radzieckich: Miasto należy do nas

Julija Kowałenko — doktor kulturoznawstwa, wykładowczyni Katedry Sztuk Plastycznych Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury. Do 2017 r. była stałą autorką i redaktorką prowadzącą czasopisma poświęconego kinu autorskiemu Cineticle.com. Jako krytyczka filmowa publikowała w wydawnictwach La Furia Umana i LB.ua. Była redaktorką i jedną z autorek internetowej encyklopedii kina filmar.online. Od 2019 r. jest koordynatorką programową Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych o Prawach Człowieka Docudays UA.

18:00

Krzysztof Świrek

VHS – archeologia mediów a praktyki życia codziennego

Krzysztof Świrek — socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Wykłada klasyczną myśl społeczną, prowadzi konwersatoria o psychoanalizie i krytycznych koncepcjach nowoczesności. Autor książki Teorie ideologii na przecięciu marksizmu i psychoanalizy (Warszawa, PWN 2018). Artykuły naukowe publikował m. in. w „Studiach Socjologicznych”, „Przeglądzie Humanistycznym” i „Widoku”. Jako krytyk filmowy i publicysta współpracował z czasopismami „Kino” i „Dwutygodnik.com”.

19:00

Pokaz i prezentacje filmów domowych zebranych przez Miejskie Archiwum Medialne w 2019 roku